محض رضای عشق

تاریک کوچه‌های مرا آفتاب کن
با داغ‌های تازه، دلم را مجاب کن

ابری غریب در دل من رخنه کرده است
بر من بتاب، چشم مرا غرق آب کن

ای عشق ای تبلور آن آرزوی سبز
برخیز و چون سکوت، دلم را خطاب کن

ای تیغ سرخ زخم، کجا می‌روی چنین
محض رضای عشق، مرا انتخاب کن

ای عشق، زیر تیغ تو ما سر نهاده‌ایم
لطفی اگر نمی‌کنی، اینک عتاب کن

سلمان هراتی

[ شنبه 92/11/26 ] [ 1:16 عصر ] [ سارا ]

نظر

درباره وبلاگ

لعنت به من که ساده دل بریدم....لعنت به من که دردتو ندیدم لعنت به من که پای تو نموندم....لعنت به من که قلبتو شکوندم رویای تو شده جدایی از من....همنفسم بیا بمون پیش من خودت میدونی که سهم ما نیست....جدایی و بریدن و شکستن چشمای من پر از اشک شب و روز....حق میدم بهت تو اتیش عشق من نسوز برو با مردی که تو رویاهاته....ولی بدون قلب منم باهاته رویای تو کابوس شب های من....دلیل خنده هات حرف دل من میخوای بری ،برو کنار اون که....حرفاش دروغه گل تنهای من